Όταν τα βράδια μετράω το ύψος μου ξέρω
είμαι ξανά όπως χτες
Κοιτάω τον καθρέφτη βαθιά μες στα μάτια μου ξέρω
εσύ πάντα μέσα μου καις
Οι μέρες μικραίνουν κι εγώ τις κοιτάω τρομαγμένος
γύρω μου όλα θρηνούν
Δίπλα σου μένω μα είμαι όπως πάντα χαμένος
κοιμάμαι κι οι μνήμες ξυπνούν

Σ’ έναν πλανήτη που ζούνε μονάχα σκυλιά
Βρες μου απόψε έναν τρόπο να κάνω δική μου φωλιά
Σ’ έναν πλανήτη που ζούνε μονάχα σκυλιά
Βρες μου εκεί έναν τόπο ν’ ανοίξω καινούργια φτερά

Όταν τα βράδια οι τοίχοι αλλάζουνε χρώμα
ψάχνω τον τρόπο να βγω
Στήνω παγίδες κρυμμένες καλά μες στο χώμα
να με κρατήσουν εδώ
Τα πόδια μου νάρκες που σκάνε σε κάθε μου βήμα
οι θάλασσες γύρω ρηχές
Τις νύχτας οι άνεμοι με παρασέρνουν σαν κύμα
μ’ αφήνουν μονάχα πληγές

Σ’ έναν πλανήτη που ζούνε μονάχα σκυλιά
Βρες μου απόψε έναν τρόπο να κάνω δική μου φωλιά
Σ’ έναν πλανήτη που ζούνε μονάχα σκυλιά
Βρες μου εκεί έναν τόπο ν’ ανοίξω καινούργια φτερά