Δε με σκέφτεσαι όσο κι αν σε θέλω
κι άλλη μια βραδιά φεύγεις κι υποφέρω
Δε με σκέφτεσαι σ’έχω και δε σ’έχω
δίπλα σου να ζω έτσι δεν αντέχω

Πριν ξημερώσει ξέρω πάλι θα’χεις φύγει
και σαν φωτιά η ίδια σκέψη με τυλίγει
αυτό το αντίο που μου λες το έχω άχτι
γιατί σκορπίζει τη χαρά μου σαν τη στάχτη

Δε με σκέφτεσαι όσο κι αν σε θέλω
κι άλλη μια βραδιά φεύγεις κι υποφέρω
Δε με σκέφτεσαι σ’έχω και δε σ’έχω
δίπλα σου να ζω έτσι δεν αντέχω

Πριν ξημερώσει θα μου πεις μ’ένα σου φιλί σου
για μένα ζεις μα δεν μπορώ να’μαι μαζί σου
χίλια γιατί κάθε γιορτή μου κάνουν θλίψη
κι εσύ να λες κάθε φορά πως σου’χω λείψει

Όποιο δρόμο διάλεξα μ’έβγαλε μπροστά σου
άλλαξα συνήθειες, φίλους και ζωή
κι όλα μου τα όνειρα έχουν τ’όνομά σου
μα δε κάνεις κάτι μάτια μου κι εσύ