Το ξέρω το παιχνίδι, γι’ αυτό και απορώ
ποιος έφταιξε, πώς έγινε αυτό.
Δεν πέρασε μια νύχτα να μην παρακαλώ
χωρίς τη σκέψη της να κοιμηθώ.

Ποιος άφησε και μπήκε η βροχή
και είν’ όσα γυαλίζαν σκουριασμένα.
Ποιος έκανε του τέλους την αρχή
και ζούμε μ’ όσα έχουμε κλεμμένα.

Μοιράζω τις ευθύνες, το δίκιο ακριβό,
χρειάστηκε, πληρώσαμε κι οι δυο.
Και κάθε που νυχτώνει μεθάει η ψυχή,
ρωτάει τόσο επίμονα "γιατί".

Ποιος άφησε και μπήκε η βροχή
και είν’ όσα γυαλίζαν σκουριασμένα.
Ποιος έκανε του τέλους την αρχή
και ζούμε μ’ όσα έχουμε κλεμμένα.