Κάτι που ζεις για μια φορά
περιθώρια πολλά δε σου αφήνει
να στρώσεις λίγο το γιακά
κι ένα φόρεμα να βρεις να μη σε κρίνει.

Έτσι σε βρίσκει η ζωή
την πιο αδιάφορη ώρα
τόσο καλά που απορείς
αν μέχρι αύριο θα το ζεις
ή αν είναι μπόρα.

Έτσι σε βρίσκει η ζωή
την πιο αδιάφορη ώρα
σου ζωγραφίζει, σου μιλά
χίλια χαμόγελα μετά
σου δίνουν φόρα.

Κάτι που ζεις παντοτινά
σ’ ακολουθεί σαν τη σκιά
κι όταν βραδιάζει
στα φώτα μπαίνει της σιωπής
και μια άγνωστη θα πεις
αυτή μου μοιάζει.

Έτσι σε βρίσκει η ζωή
την πιο αδιάφορη ώρα
τόσο καλά που απορείς
αν μέχρι αύριο θα το ζεις
ή αν είναι μπόρα.

Έτσι σε βρίσκει η ζωή
την πιο αδιάφορη ώρα
σου ζωγραφίζει, σου μιλά
χίλια χαμόγελα μετά
σου δίνουν φόρα.