Μεθυσμένα δειλινά
κι η αγάπη σου φευγάτη
ραγισμένη η καρδιά
ταξιδεύει δίχως χάρτη.

Μεθυσμένα δειλινά
κόκκινη φωτιά ο ήλιος
καλοκαίριασε ξανά
κι ούτε αγάπη ούτε φίλος.

Είναι πράγμα βαρύ
μόνος μες στη ζωή όποιος μένει
όπως κάθε γιατί
όπως κάθε πληγή ανοιγμένη

Μεθυσμένα δειλινά
τριγυρνώ σαν το αηδόνι
ξέρω δε θα ρθεις ξανά
και η νύχτα με κυκλώνει.

Μεθυσμένα δειλινά
και τα χνάρια σου στην άμμο
που το κύμα απαλά
μου τα σβήνει και σε χάνω.