Στη Σούγκαρλαντ το τρένο
μού λέει να περιμένω
στην άκρη της γραμμής
που θα `ρθεις να με βρεις.

Τη Σούγκαρλαντ δεν κάνει
να βλέπεις σαν λιμάνι
μονάχα σαν σταθμό
στου βίου το ρυθμό.

Σαν όνειρο περνάει
με φώτα και σφυράει
του έρωτα το Εξπρές
στο σήμερα, στο χτες...

Τη Σούγκαρλαντ την είδα
στου νου την πυραμίδα
να λάμπει ξαφνικά
για σένα μοναχά.

Η Σούγκαρλαντ μπροστά σου
γελάει και λέει «γειά σου»
μια κόρη μαγική
στου δρόμου τη βοή.