Ποτέ δε ρώτησες να μάθεις τ’ όνομά μου...
και ποια ζωή κρύβεται πίσω απ’ αυτό
ποια καλοκαίρια έχουν σβήσει στα σκαλιά μου
και ποιους χειμώνες κουμαντάρω για να ζω...

Σπάσ’ τη βιτρίνα κι έλα μέσα να με κλέψεις!
κι ας έχεις πάντα μες στην τσέπη το κλειδί
σπάσ’ τη βιτρίνα, μπες και μείνε όσο αντέξεις
όταν θα δεις πως ξεπαγιάζει η ψυχή!

Ποτέ δεν έμαθες να γράφεις τ’ όνομά μου
σε κάθε γράμμα του τι έχει χαραχτεί
ήτανε πάντα ανοιχτά τα σύνορά μου
μα εσύ δεν πέρασες ποτέ σου από `κει

Σπάσ’ τη βιτρίνα κι έλα μέσα να με κλέψεις!
κι ας έχεις πάντα μες στην τσέπη το κλειδί
σπάσ’ τη βιτρίνα, μπες και μείνε όσο αντέξεις
όταν θα δεις πως ξεπαγιάζει η ψυχή!