Έχω χορτάσει κλάμα
κι έχω κάνει τάμα
μη ξαναδακρύσω πια.

Είμαι γεμάτος πόνο
κι ένα θέλω μόνο
μη ξαναπονέσω πια.

Δωσ’ μου, δώσ’ μου, δώσ’ μου
αφορμή να ζήσω.
Να ξαναγαπήσω
γίνε εσύ η αφορμή.

Δωσ’ μου, δώσ’ μου, δώσ’ μου
γέλιο να γελάσω.
Κάτι να ξεχάσω,
μη μου πεις πάλι μη.
Μη πάλι μη,
μη μου πεις πάλι μη.

Πόσο βαρέθηκα, ίδια κι ίδια χρόνια,
πουθενά συμπόνοια,
ίδιος ο τροχός.

Κάθε μου επιθυμία
σβήστηκε ως τη μία
έτσι χάθηκε ο καιρός.