Την ώρα του έρωτα άσε τα λόγια,
σαν μείνω μη λες για φτωχούς.
Δουλειά σαν αρχίζω, μη λες για ρολόγια,
δε μοιάζω εγώ στους πολλούς.
Δε μοιάζω εγώ στους πολλούς...

Μη λες γι’ αδικίες την ώρα που παίρνω
αυτά που σκορπίζεις εσύ.
Πουλί είμαι σε κάμπο που γύρα τον φέρνω
και μάνα μου έχω τη γη.
Και μάνα μου έχω τη γη...

Εγώ αγαπώ τη ζωή και τον ήλιο,
τον έρωτα εγώ αγαπώ.
Να ακούω τα ντέφια αγαπώ, κι ένα φίλο,
αυτά είναι όσα ζητώ.

Σε τούτο τον τόπο μη λες γι’ άλλες χώρες,
γεννήθηκα σ’ άσπρο νησί.
Και ό,τι αγάπησα το `χω εδώ γύρω,
δεν έχει άλλη Ελλάδα η Γη.
Δεν έχει άλλη Ελλάδα η Γη...

Εγώ αγαπώ τη ζωή και τον ήλιο,
τον έρωτα εγώ αγαπώ.
Να ακούω τα ντέφια αγαπώ, κι ένα φίλο,
αυτά είναι όσα ζητώ.

Δεν έχει άλλη Ελλάδα η Γη...