Ήμουνα ερωτευμένος από παιδί,
προσεκτικά το κάθε πρόσωπο κοιτούσα
κι όσο αντέχανε τα πόδια μου γυρνούσα.
Για σένα έψαχνα, για χρώμα μες στο γκρι.

Σ’ έβλεπα σαν οπτασία από παιδί
και μέρα, μες στο μεσημέρι, σε σχημάτιζα.
Ό,τι ήταν γύρω μου το ‘σβηνα, το κομμάτιαζα
κι ερχόσουν μπρος μου, φως μου...

Μάγισσα, είσαι μάγισσα
που ‘ρθες απ’ τ’ όνειρο
και μπήκες στην αλήθεια.

Μάγισσα, είσαι μάγισσα,
έκανες όλα όσα ζούσα παραμύθια.
Μάγισσα...

Ήμουνα ερωτευμένος από παιδί,
ίδια φιγούρα κάθε νύχτα, ξαναρχόσουν,
ερωτευόμασταν και στ’όνειρο χανόσουν.
Κρυφός δεσμός μου, φως μου...