Όταν ο ήλιος ξαναβγεί γύρισε πίσω...
και ότι σου πήρε η βροχή θα σου θυμίσω...
όλος ο κόσμος σου νησί...θα ναυαγήσω...
πάντα δική μας εποχή...και εγώ εκεί θα ζήσω...

Φεγγάρι καλοκαιρινό...γεμάτο, στολίζει τον δικό μας ουρανό...
και εγώ τραγούδησα για όσο θα είμαστε εδώ...
και εσύ ζαλίστηκες από της καρδιάς τον ρυθμό...
και η εποχή θα περάσει...
το βλέμμα σου θα αλλάξει το δικό μου δε θα ψάξει...
θα περιμένω στου μυαλού σου την άκρη...
ίσως το άλλο καλοκαίρι να σου λείψω λιγάκι...
και αν γυρίσεις θα με βρεις στην σκιά...
με ένα βλέμμα θα μας βάλω φωτιά...
όπως παλιά που το οξυγόνο αγάπησες...
τόσο απλά μέσα στα μάτια σου οι θάλασσες...
πες μου τώρα πως μοιάζουνε αυτά που κοιτάς...
τι χρώμα να χουνε αυτά που αγαπάς...
πόσο να λάμπουνε αυτά που ζητάς...
φύγε...θα μείνω εδώ εγώ για εμάς...

Όταν ο ήλιος ξαναβγεί γύρισε πίσω...
και ότι σου πήρε η βροχή θα σου θυμίσω...
όλος ο κόσμος σου νησί...θα ναυαγήσω...
πάντα δική μας εποχή...και εγώ εκεί θα ζήσω...

Αυτή η νύχτα με μαγεύει και αυτός ο άνεμος ξανά με ταξιδεύει...
μου κλέβει τον χειλιών σου την γεύση...
μου κλέβει τον φιλιών σου τη μέθη...
τόλμησα και στα μέρη σου χώρεσα...
το είναι μου σου δώρισα και τα καλά μου φόρεσα...
γιατί ήσουνα κάτι διαφορετικό σαν όνειρο κι όμως αληθινό...
μου λείπεις εσύ και μαζί σου εγώ...
λείπει εκείνο το λευκό σου, κάτω απ’ το μαγιό σου...
θα με πάντα δικός σου άπλα κράτα με κοντά σου, σαν φυλαχτό σου...
γυρνά τον κόσμο και καν τον δικό σου...
και άσε έμενα να `μαι το μυστικό σου...

Όταν ο ήλιος ξαναβγεί γύρισε πίσω...
και ότι σου πήρε η βροχή θα σου θυμίσω...
όλος ο κόσμος σου νησί...θα ναυαγήσω...
πάντα δική μας εποχή...και εγώ εκεί θα ζήσω...

Σε αυτό το φως...
και η νύχτα θα μοιάζει μέρα...
είναι αλλιώς...
το νιώθω στον αέρα...
όλα στο φως...
για αυτό άνοιξε τα χέρια...
να `μαστέ αλλιώς...
σε άλλα καλοκαιριά...

Όταν ο ήλιος ξαναβγεί γύρισε πίσω...
και ότι σου πήρε η βροχή θα σου θυμίσω...
όλος ο κόσμος σου νησί...θα ναυαγήσω...
πάντα δική μας εποχή...και εγώ εκεί θα ζήσω...