Τα χέρια σου δεμένα
στα καλώδια των νεύρων
σφίγγουν απόψε το ποτήρι σου
πονάς
Μέσα από κρύσταλλα
κοιτάς τους διπλανούς σου
μέσα από κρύσταλλα κοιτάς
και με κοιτάς
Κόκκινη λάμψη
στων ματιών σου τα σκοτάδια
φωνή βραχνή που πάει να βγει
και δεν μπορεί
θες να μου πεις
ψάχνεις να βρεις
να μου μιλήσεις
δύσκολο θέμα
και πιο δύσκολοι καιροί
Τι να σου πω αυτή την ώρα
που σωπαίνεις
απαγορεύονται τα λόγια κι οι καημοί
ώρα σελήνης
κάπου μέσα σου πεθαίνεις
κι οι πινακίδες γράφουν στοπ όχι και μη