Δες πως αλλάζει των ματιών μου η απόχρωση
Ψάχνω τα βράδια άσπρα σκοτάδια
Κοίτα πως είναι ο κόσμος μου σε απόγνωση
Όρια στο τέρμα, αίμα και δέρμα

Σαν εκπαιδεύω την καρδιά μου σε αιώρηση
αλλάζει η ματιά μου τα θολά όνειρά μου
Κοίτα με μην μ’ αγνοείς, θα είμαι εδώ για πάντα
στη Ναβαρίνου και στα Εξάρχεια

Στα άσπρα μου όνειρα, παραμύθι εγώ και εσύ
Στα άσπρα μου όνειρα μαζί.
Τα άσπρα σου όνειρα βαμμένα κόκκινο κρασί
Στα άσπρα σου όνειρα μαζί.

Δεν πως αλλάζει της μορφής της η υπόσταση
Τρέμει τη νύχτα, ψάχνει βοήθεια.
Κοίτα με μην μ’ αγνοείς, θα είμαι εδώ για πάντα
στη Ναβαρίνου και στα Εξάρχεια

Σαπίζουν οι λέξεις, πέφτουν τα όρια,
του κορμιού υποσχέσεις
Ξύπνα καρδιά μου, μ’ ακούς;
Ο πόνος σβήνει στης φλέβας τη ζέστη
Στο άπειρο ζω, το μυαλό μου όμως βλέπει.