Γλυκά, ψυχρά κι ωραία
Κι ας μοιάζει όλος ο κόσμος συμφορά
Εγώ και εσύ παρέα
Στην άκρη αυτού του τέλειου πουθενά.

Γλυκά, ψυχρά κι ωραία
Των φρόνιμων κρυφή η συνταγή
Μα εγώ ζητώ παρέα
Στου τέλους τη μεγάλη διαδρομή.

Στο νου ψυχρά κοιτάζω
Κι ας είμαι ένα κομμάτι από το χθες
Για ποιον εγώ ν’ αλλάξω
Αμέτρητες οι όποιες σου εκδοχές.

Γλυκά, ψυχρά κι ωραία
Η αλήθεια μας σε θάλαμο νεκρή
Μα εγώ και εσύ παρέα
Και η γεύση μες στο στόμα μας πικρή.

Θέλω να ζω για ότι έφτιαξα, κι ας το ‘φτιαξα μόνο για σένα.
Κοίτα που τώρα όλα τα έχασα, όσα κρατούσα για μένα.
Μη με κοιτάς σαν παιδί, τόσο γλυκά,
Τόσο ψυχρά, μα τόσο ωραία.