Όταν σε βλέπω καίγομαι
και σαν κεράκι λιώνω,
κι εσύ τα βράδια, κούκλα μου,
μ’αφήνεις πάντα μόνο.

Μου `χεις ανάψει πυρκαγιές
και ποιος θα μου τις σβήσει,
αφού για μένα, άπονη,
κρατάς κλειστή τη βρύση.

Μαζί μου τρως και πίνεις
κι αλλού πας και το δίνεις
τ’ ολόγλυκο φιλί σου,
κουκλίτσα μου ντροπή σου,
τ’ ολόγλυκο φιλί σου,
κουκλίτσα μου ντροπή σου.

Όταν σε βλέπω χάνομαι,
κουκλίτσα μου, για σένα,
και του κορμιού μου ο πυρετός
φτάνει σαράντα ένα.

Να με ξεκάνεις βάλθηκες
μ’ αυτό το φέρσιμό σου,
αν πάθω όμως τίποτα,
το κρίμα στο λαιμό σου.

Μαζί μου τρως και πίνεις
κι αλλού πας και το δίνεις
τ’ ολόγλυκο φιλί σου,
κουκλίτσα μου ντροπή σου,
τ’ ολόγλυκο φιλί σου,
κουκλίτσα μου ντροπή σου.

Να με ξεκάνεις βάλθηκες
μ’ αυτό το φέρσιμό σου,
αν πάθω όμως τίποτα,
το κρίμα στο λαιμό σου.

Μαζί μου τρως και πίνεις
κι αλλού πας και το δίνεις
τ’ ολόγλυκο φιλί σου,
κουκλίτσα μου ντροπή σου,
τ’ ολόγλυκο φιλί σου,
κουκλίτσα μου ντροπή σου.