Στις πολιτείες της οργής
κάθε πρωί της συμφοράς
είναι ντυμένο με συμπόνια
Γλεντά τη παρακμή
σιγοβράζει σαν καβγάς
μα η χειρότερη στιγμή
είναι την ώρα που γελάς
Όταν οι διάφοροι βαμμένοι
το παίζουν συνετοί
για να αρχίσει σαματάς
Κι έτσι βαριά οπλοφορείς
ενοχικά κρυφοκοιτάς
στις πολιτείες τις οργής
σε μέρη άγριας χαράς

Κι όλα θυμίζουν τότε που πόναγες
τότε που έσβηνες μ’ αργό δηλητήριο
Τις πιο κρυφές σου διαστροφές
Μα είναι αργά
Τώρα ανασαίνεις
Τις τελευταίες σου στιγμές
Στις πόλεις του χτες
Στις πόλεις του λίγο
Φωτιά στη λάσπη του ποτέ

Στα μέρη του συμβιβασμού
Βράζουν οι ώρες τις ψευτιάς
Φωτιές αλείφονται με λάδι
Θολώνουν το γιατί
Στης ζωής τις Χαλιμάς
Ενώ γεννιέται το χτικιό
Που θα ρωτάει να απαντάς
Όταν τα ρούχα σου πετάξεις
Για να απολογηθείς
Να κοπάσει ο σαματάς
Κι έτσι κελία εκλιπαρείς
Βουβά για να καρδιοχτυπάς
Σε πολιτείες βιασμού
Κάθε σου βήμα προσκυνάς

Δεν υπάρχει έτοιμος δρόμος
Δεν υπάρχει βέβαιος θάνατος
Ο δρόμος κτίζετε κάθε στιγμή
Που δενόμαστε μαζί σε πράξεις αντίστασης
Ο θάνατος πλησιάζει μόνο όταν ξεπουλάμε τα όνειρα μας