Τώρα που ξέρω τι είναι λάθος και σωστό
βρήκα κουράγιο, τρόπο να σ’ απαρνηθώ
να μη με νοιάζει άλλο, μαζί σου να αμφιβάλλω
φεύγω δεν είμαι πια εδώ
φεύγω μακριά σου να σωθώ
να σωθώ.

Τέρμα οι νύχτες που λιώνουν
τέρμα, απόψε τελειώνουν
όσα θυμίζουν εσένα
δεν μ’ απασχολούν πια εμένα.

Τέρμα αυτά που πληγώνουν
όλα απόψε παγώνουν
τώρα για πάντα σε αφήνω
ούτε ένα λεπτό δε σου δίνω
τέρμα ... τέρμα.

Πόσο να βλέπω τη ζωή μου διαδρομή
που χαραμίζω δίχως λόγο κι αφορμή
Να εξηγήσω κάτι, αν λες αυτό αγάπη
δεν το αντέχω δεν μπορώ
φεύγω μακριά σου να σωθώ
να σωθώ.