Είναι φορές που η ζωή σταματά,
είναι φορές που σκοτώνει.
Κρύο το βράδυ κι αυτή τη φορά
κι η ελπίδα ξεχάστηκε μόνη.
Τηλέφωνα σε κύκλους να περνάν ξεχασμένα,
ατέλειωτα βράδια να κυλάν σουρωμένα.

Μόνιμο άγχος μιας ώριμης τρέλας
ησυχία που θα βρεις στη σκιά μιας ομπρέλας.
Βρώμικος πόλεμος πρόστυχα χέρια
γυάλινα όνειρα θρυμματισμένα.

Θες να ελπίζεις και κοροϊδεύεις
και προσποιείσαι πως θες να χορεύεις.
Οι ευκαιρίες που χάθηκαν και δε γυρνάνε
και πατεράδες που βλαστημάνε.

Μόνιμο άγχος μιας ώριμης τρέλας
ησυχία που θα βρεις στη σκιά μιας ομπρέλας.
Βρώμικος πόλεμος πρόστυχα χέρια
γυάλινα όνειρα θρυμματισμένα.