Οι αφεντάδες
με τους παράδες
όταν πεθαίνουν
όλοι πηγαίνουν
σε άλλο κόσμο
πολυτελείας
στον ουρανό τους
και στο Θεό τους

Τα φτωχαδάκια
όταν πεθαίνουν
νέοι και γέροι
δεν τους προφταίνουν
έχουν δικό τους
Παράδεισό τους
τόπος με τούτο
δικό τους πλούτο

Εμείς οι παρακατιανοί
εργατικοί, αληθινοί
μας βάλανε τη ζήση μας καπάρο
Εμείς οι παρακατιανοί
με τη γροθιά με τη φωνή
εμείς θα τον πατήσουμε το Χάρο

Οι αφεντάδες
και οι λεφτάδες
έχουν δικό τους
οικόπεδό τους
αγορασμένο
στον άλλο κόσμο
περιφραγμένο
και στολισμένο

Τα φτωχαδάκια
όταν πεθάνουν
τον άλλο κόσμο
τι να τον κάνουν
έχουν δικό τους
Παράδεισό τους
τόπος με τούτο
δικό τους πλούτο

Είμαι τ’ αφεντικό
τη γη πατάω εγώ
εδώ θα ζήσω
και θ’ αγαπήσω
Παράδεισο άλλο
ας μην κερδίσω
με τη δουλειά μου
τη φαμελιά μου
τη γη πατάω
και τη γλεντάω

Είμαι τ’ αφεντικό