Να η αυλαία που ανοίγει γνώριμος πανικός
κουρδίστηκαν τα όργανα αχνίζει το φως
και ο φόβος του πάλκου ίσκιος πέφτει βαρύς σκοτεινός

Βλέφαρα σηκώθηκαν ο κριτής σοβαρός
οι παγίδες στήθηκαν, μας ζαλίζει ο καπνός
και ο τρόμος του πάλκου ίσκιος πέφτει βαρύς σκοτεινός

Πυροβολείστε τους δεν αξίζουνε
δεν έχουν τίποτα να μας δείξουνε
τ’ ακούνε αυτά πριν ακόμα αρχίσουνε
δε τους πηγαίνουν και θα τα φτύσουνε
θα χωρίσουνε.

Η παράσταση κλείνει κι ο νονός σκυθρωπός
από κάτω ακούγεται ένας βόμβος θάμπος
ένα σήμα τροχαίας κολλημένο στο κίτρινο φως

Στο μικρό καμαρίνι μπαίνω τύπος σκυφτός
κι είναι να σου τη δίνει είναι ο φίλος πιστός
.ένα σήμα τροχαίας κολλημένο στο κίτρινο φως

Πυροβολείστε τους δεν αξίζουνε
δεν έχουν τίποτα να μας δείξουνε
τ’ ακούνε αυτά πριν ακόμα αρχίσουνε
δε τους πηγαίνουν και θα τα φτύσουνε
θα χωρίσουνε.