Μέσα σου μια βοή κρυφά με συναντούσε
μέσα σου η βροχή ανέκφραστη κυλά
σε μια στιγμή η σκιά στο βλέμμα σου γυρνούσε
απόψε στο φιλί η ανάσα σου χτυπά

Κι εσύ
αμίλητη κοιτάς τη νύχτα
κι εσύ
θλιμμένη με κρατάς
τώρα που πας
που φεύγεις στη σιωπή της νύχτας
που πας
κυλά στους δρόμους η ερημιά

Στο πρόσωπό σου αργά το μαύρο με κοιτούσε
αόρατη ψυχή με τόση σκοτεινιά
το σώμα σου γυμνό στα χέρια μου γλιστρούσε
απόψε που η σιωπή τα μάτια μου κοιτά