Δε γύρισα σελίδα αλλά την έσκισα
δεν έχει άλλα η μοίρα να μου γράψει
χαρτί τσαλακωμένο ότι έχει τάξει
ξανά θα ζω τα ίδια με όσα έζησα

Το πεπρωμένο, φυγείν αδύνατον
μα των αδύνατων
η τύχη δε γυρνάει
έξω απ’ την πόρτα τους καμιά φορά περνάει
όμως ποτέ της δεν τους χτύπησε να μπει
το πεπρωμένο, φυγείν αδύνατον
μα των αδύνατων
το αύριο δεν αλλάζει
δειλά δειλά καμιά φορά κρυφοκοιτάζει
όμως του κλείνει το παράθυρο η ζωή

Δεν πήρα άλλο δρόμο μόνη στάθηκα
δεν έχει αλλού ο χάρτης να με βγάλει
δεν περιμένω την αλήθεια τη μεγάλη
έκοψα δρόμο για να φτάσω κι όμως χάθηκα