Φέρνω τα παιχνίδια μου εδώ μπροστά σας,
βγάζω τα παπούτσια μου και μπαίνω στο χορό
χώμα και νερό στα υλκά μου απάνω,
φύσιξέ με να στο πω.

Όταν μια γυναίκα τραγουδάει, κάτι καίγεται
στο όνειρό της, σε μια αγάπη της κρυφή,
στην κουζίνα, στο μπάνιο, στη σκηνή
κι ας μη φαίνεται.

Φέρνω τα παιχνίδια μου εδώ μπροστά σου,
μα έχω έναν απώτερο σκοπό
θέλω να σε φέρω μέσα στα νερά μου,
να σε βρέξω, να βραχώ.

Όταν μια γυναίκα τραγουδάει, κάτι καίγεται
στο όνειρό της, σε μια αγάπη της κρυφή,
στην κουζίνα, στο μπάνιο, στη σκηνή
κι ας μη φαίνεται.

Φέρνει τα παιχνίδια της εδώ μπροστά σας,
λύνει τη σιωπή της κι ανεμμίζει το πανί
για να είναι ελέυθυερη να μπαίνει στα όνειρά σας,
να μην έχει επιστροφή.

Όταν μια γυναίκα τραγουδάει, κάτι καίγεται
στο όνειρό της, σε μια αγάπη της κρυφή,
στην κουζίνα, στο μπάνιο, στη σκηνή
κι ας μη φαίνεται.

Η Χαρούλα, η ΕΛένη είναι εκεί,
η Σαβίνα, η Έλλη στη σκηνή,
Αχ Μαρία, η Αφροδίτη στη ρωγμή,
να κι η Άληστη, πάνω στοπ σκοινί.
Ελευθερία, κι οι αγάπς που ξεχνούν,
το τραγούδι μου στολίζουν το μικρό
κι όλες είναι εδώ.