Δὲ θὰ ξανάρθω πιὰ κοντά σου
να μὴν ακούσεις τὸ ποτάμι
που μὲς στὸ στήθος μου κυλά.
Αν δείς τὸν ήλιο νὰ σου γνέφει
τὸν έσπερο να σὲ ρωτά,
βάλε τὰ σπάρτα τὰ μαλλιά σου
τὶς μυγδαλιὲς στὴν αγκαλιά σου
κι᾿ έβγα νυφούλα στὰ βουνὰ
Έβγα νυφούλα στὰ βουνά.
κι᾿ αν σε ρωτήσουνε τ᾿ αλάφια,
αν σε ρωτήσουν τα πουλιά,
πές τους: θὰ βγω με το φεγγάρι,
με τρεις αγγέλους συντροφιά!
Διπλὸ γαρύφαλλο στ᾿ αφτί μου,
η μάνα μου καὶ τ᾿ άλογό μου,
ο Ἰησούς Χριστὸς κ᾿ εφτὰ παιδιά!