Ήσουν το όνειρο που είδα χθες το βράδυ
έκανες μέρα από την λάμψη το σκοτάδι,
η ομορφιά σου ήταν τόσο λαμπερή
κι είχες στο βλέμμα σου αναμνήσεις....
Σαν κάποια θύμηση στο νου μου απ τα παλιά
σημαδεμένη απ τα τόσα σου φιλιά,
έδωσες νότες μες στης νύχτας την σιωπή
αχ να γινόταν να γυρίσεις....

Άσε με,
να αποκοιμηθώ, να ταξιδέψω στ’ όνειρο
κοντά σου να γυρίσω...
άσε με,
να αποκοιμηθώ, να ταξιδέψω στ’ όνειρο
ποτέ να μη ξυπνήσω...
Άσε με.....

Στο μαξιλάρι μου τα χέρια σου απλώνεις
και το κρεβάτι μου σαν θάλασσα κυκλώνεις,
μες στο γαλάζιο σου χάνομαι σαν νησί
σκύβεις γλυκά να με φιλήσεις.....
Κι είσαι σαν άνοιξη πανέμορφη κι απλή,
μέσα στα μάτια σου κρυμμένη μια ζωή
και στα τραγούδια μου χιλιάδες τα γιατί
κι έχεις εσύ τις απαντήσεις.

Άσε με,
να αποκοιμηθώ, να ταξιδέψω στ’ όνειρο
κοντά σου να γυρίσω...
άσε με,
να αποκοιμηθώ, να ταξιδέψω στ’ όνειρο
ποτέ να μη ξυπνήσω...
Άσε με.....