Βεντάλιες αλητεύουνε στα χείλια μου
εξάρτημα μιας άνισης ζωής.

Οι λέξεις να χορεύουνε ατέλειωτα
κι ο στίχος μια μετάγγιση σιωπής

Λουστράρω τη ματιά μου με το βλέμμα σου
φευγάτο μακιγιάζ κάποιας γιορτής
Φιγούρα ζαλισμένη με χαμόγελα
καθρέφτισμα σε κύκλο αναμονής.

Εικόνα τρελαμένη κι ένα όνομα
το γέλιο μου στεγνό της φυλακής

Οι ώρες μετρονόμοι σημαδεύουνε
αλήτες μιας παράξενης φυγής

Modus vivendi,
έλα απόψε στην καρδιά μου,

Modus vivendi
έλα πάλι στα όνειρά μου