Οι αναμνήσεις στήσαν χορό
μες στη φτωχή μου την καρδιά... Σαββάτο βράδυ
και ως τα χαράματα μετράω σφάλματα
πρέπει να μείνω δυνατός, άλλο ένα βράδυ

Σπάω δικά σου πράγματα
πνιγμένος μες στα κλάματα
και στ’ άδεια τα πακέτα σε ζητάω
στιγμές που δεν τις ζήσαμε
και όνειρα που σβήσαμε
έρχονται στο μυαλό μου και πονάω...

Οι αναμνήσεις και η μοναξιά
έγιναν φίλοι και χτυπάνε την καρδιά μου
κι όλα τα σφάλματα γίνανε εντάλματα
που φυλακίζουν κάθε νύχτα τα όνειρά μου

Σπάω δικά σου πράγματα
πνιγμένος μες στα κλάματα
και στ’ άδεια τα πακέτα σε ζητάω
στιγμές που δεν τις ζήσαμε
και όνειρα που σβήσαμε
έρχονται στο μυαλό μου και πονάω...