Αν μου πουν να πάρω μαξιλάρι
θα ‘ναι γι άλλο λόγο, για ησυχία πάντως όχι.

Θα ‘ναι αυτό που θα παίρνω τα βράδια
για να μάθω πως ζω και χωρίς άλλα μάτια.
Θα ‘ναι σ’αυτό που θα χώνομαι μέσα
για να μην ενοχλώ όταν πια θα φωνάζω,
για να μην ενοχλώ όταν πια θα ουρλιάζω,
όταν γέλια θα μένει μοναχά να με πιάνουν
ένα μπαμ θ ‘ακουστεί,
σαν να ήταν γι ‘άλλον για μένα πάντως όχι.
Θα ‘ταν γι άλλο λόγο για ησυχία πάντως όχι.