Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Δεν έχει τέλος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Δεν έχει τέλος - 1997       
 
Στίχοι:  
Παύλος Παυλίδης
Μουσική:  
Ξύλινα Σπαθιά


Σκέφτομαι έναν χαρτοπαίκτη να μου λέει
παίξε λίγο ακόμα, παίξε, τι έχεις να χάσεις;
Του λέω ωραία η ασπίδα αλλά σου κλείνει όλη τη θέα
από την πόρτα πως θα περάσεις;

Σκέφτομαι τις πόλεις που μου λέγαν
μείνε λίγο ακόμα μείνε, που θες να φτάσεις;
Κι απαντούσα έχω ήδη φύγει από καιρό
συγχώρεσε με, μη με ξεχάσεις.

Ύστερα σκέφτομαι το δρόμο
ίσως να σε ξαναδώ άλλη μέρα...
σκέφτομαι το δρόμο...

Σκέφτομαι ότι η χώρα που γυρνάω τόσα χρόνια
δεν υπάρχει σε κανένα χάρτη.
Ποιος είναι ο Κάιν, πώς κυλάει το νερό
πού είν’ η Μαρία, ποια είναι η Αστάρτη;
Χτυπάει το κουδούνι, ένα στιλέτο, ένα τακούνι,
λέει "με λένε" της λέω "δε με νοιάζει".
Μου λέει "μπλα μπλα μπλα", ή αν θέλω "μπλα μπλα μπλα"
της λέω "δε με πειράζει".

Ύστερα σκέφτομαι το δρόμο
ίσως να σε ξαναδώ άλλη μέρα...
σκέφτομαι το δρόμο...

Σκέφτομαι ότι η χώρα που γυρνάω τόσα χρόνια
δεν υπάρχει σε κανένα χάρτη.
Ποιος είναι ο Εξορκιστής, η ρόδα της ζωής
το τρένο τι ώρα θα `ρθει;
Αυτοί που σπρώχνουν τις ψυχές μας στην πορνεία μία, μία
τις δικές τους θα τρυπήσει μαύρο βέλος
γιατί ο δρόμος είναι αλήθεια χίλια κι ένα παραμύθια,
είναι το σπίτι μας, δεν έχει τέλος,
δεν έχει τέλος...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 96.6%  (6 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 34179
      Σχόλια: 6
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Μια ματιά σαν βροχή
1997
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   lemonina, Κατερίνα @ 05-05-2004
   tsiou
06-02-2011 09:54
Το τραγούδι γράφτηκε μέσα σε ένα φορτηγάκι όπως πήγαινε η μπάντα για ένα live στην επαρχία."εχει γραφτει στο δρομο απο Σαλονικη για Σερρες μεσα σε ενα παλιο volvo που επεμενε να οδηγαει ο ηχοληπτης του γκρουπ τοτε..." Ο Παύλος συνδυάζει σε αυτό στίχους από άλλα τραγούδια ή ερωτήσεις που πιθανώς του κάνανε για τα τραγούδια του...έτσι ρίχνει μέσα ερωτήσεις για το Βασιλιά της Σκόνης, το νερό που κυλάει, τον εξορκιστή, το τρένο φάντασμα και τις συμμορίες της ασφάλτου...Αξίζει να σημειωθεί πως ο Παυλίδης σε συναυλία με τα Σπαθιά στη Θεσσαλονίκη θέλοντας να την πει σε όλους εκείνους που θεωρούσαν νεκρό το ελληνικό ροκ πρόσθεσε στο τέλος «γιατί ο δρόμος είναι αλήθεια, χίλια παραμύθια, είναι το σπίτι μας, δεν έχει τέλος..κι αν έχει τέλος δεν πειράζει, δεν πειράζει..όσοι κι αν είμαστε πρέπει να μείνουμε αγκαλιά...»
   xamogelaki
04-09-2011 15:09
Αυτοί που σπρώχνουν τις ψυχές μας στη πορνεία μια, μια
τις δικές τους θα τρυπήσει μαύρο βέλος
γιατί ο δρόμος είναι αλήθεια, χίλια κι ένα παραμύθια,
είναι το σπίτι μας, δεν έχει τέλος.........
   AmyRiddle
05-04-2009 03:51
...συγχώρεσε με, μη με ξεχάσεις
Ύστερα σκέφτομαι το δρόμο
ίσως να σε ξαναδώ, άλλη μέρα... ::cry.:: ::cry.:: ::cry.::
   Ανώνυμο σχόλιο
30-01-2006
τα σπαθια ειναι οτι καλυτερο!!!!!!!!!!!!για τον παυλιδη...
   vasilias_skonis
20-10-2005
ki an exei telos den peirazei..den peirazei...
   Ανώνυμο σχόλιο
18-04-2005
Αφιερωμενο στον Παυλο!!!!πολλα πολλα φιλια!!!ειρηνη


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο