Αυτός ο τύπος μας κοιτάει σαν κάμερα
πίσω απ’ τα μάτια του βλέπω καλώδια
θα `βαζα στοίχημα παίρνει προγράμματα
μας βλέπει digital σε ολογράμματα.

Κάρτα η μνήμη ακούει στέρεο,
ρυθμίζει τις εντάσεις στ’ ασημένιο περιδέραιο,
στο στήθος είναι η καρδιά του πέτρα,
καλώδια χιλιάδες μέτρα.

Επιχειρήσεις, επιχειρήσεις,
πουλά κλεμμένα όνειρα, αγοράζει αναμνήσεις,
ότι βλέπει την αλήθεια στον τελευταίο πάπυρο
να καίγεται σε μια οθόνη ως το άπειρο.

Μίστερ, τι με κοιτάς
πρόσεξε του λέω τώρα ποιο κουμπί πατάς
είμαι αλεξίσφαιρος, είμαι αλεξίσφαιρος
είμαι αλεξίσφαιρος, εεεεεεεε...

Βλάκα, σ’ αποσυνδέουνε για πλάκα
οι τύποι που σου αλλάξανε το αίμα με νερό
να νίπτουνε μ’ αυτό τας χείρας των Πιλάτων
έμποροι πάντων, ορατών και αοράτων