[Ρήνα:]

Παίρνω το δρόμο μου και πάω
στα περίχωρα της λύπης
και μου λείπεις.
Τώρα ξεχνιέμαι στο παρόν μου,
στα πολύχρωμα υπόγεια,
κρύβω λόγια.

Αν σ’ άκουγα τότε,
δε θα ήμουνα τώρα
μες στα μπαρ της σιωπής.
Αν σ’ άκουγα τότε,
δε θα ’ρχόταν η ώρα
του καημού, της ντροπής.

Παίρνω το δρόμο μου και πάω
στα περίχωρα της λύπης
και μου λείπεις.

Παίρνω το δρόμο μου και πάω
στα προάστια του πόνου,
βάσανό μου.
Νύχτες μαζί με τους ξενύχτες
που γυρεύουν σε μιαν άκρη
λίγη αγάπη.

Αν σ’ άκουγα τότε, [...]

Παίρνω το δρόμο μου και πάω
στα προάστια του πόνου,
βάσανό μου.

--------------------------

[Καφάσης:]

Παίρνω το δρόμο μου και πάω
μες στη μοναξιά της λύπης
και μου λείπεις.
Νύχτες μαζί με τους ξενύχτες
που γυρεύουν σε μιαν άκρη
λίγη αγάπη.

Αν σ’ άκουγα τότε,
δε θα ήμουνα τώρα
μες στα μπαρ της σιωπής.
Αν σ’ άκουγα τότε,
δε θα ’ρχόταν η ώρα
του καημού, της ντροπής.

Παίρνω το δρόμο μου και πάω
μες στη μοναξιά της λύπης
και μου λείπεις.

Παίρνω το δρόμο μου και πάω
μες στην ερημιά του πόνου,
βάσανό μου.
Ακόμα παρών στο παρελθόν μου,
στα πολύχρωμα υπόγεια,
κρύβε λόγια.

Αν σ’ άκουγα τότε, [...]

Ακόμα παρών στο παρελθόν μου,
στα πολύχρωμα υπόγεια,
κρύβε λόγια.