Είπες, θα πάγω σ’άλλη γη, θα πάγω σ’άλλη θάλασσα
μια πόλις άλλη θα βρεθεί, καλύτερη απ’ αυτή
Είπες, κάθε προσπάθειά μου, μια καταδίκη είναι γραφτή
κι είν’η καρδιά μου, σαν νεκρός θαμμένη
είπες, ο νους μου ως πότε μες στο σπαραγμό αυτόν θα μένει
όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα

Καινούριους τόπους δε θα βρεις, δε θά’βρεις άλλες θάλασσες
η πόλις θα σ’ακολουθεί, στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους
και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ασπρίζεις
πάντα στην πόλη αυτή θα φτάνεις, για τ’αλλού μην ελπίζεις
Δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό
έτσι που την ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κόχη τούτη τη μικρή
σ’όλη τη γη τη χάλασες