Αντιμέτωπος μ’ ένα παιχνίδι που ποτέ δεν είχες φανταστεί ως τώρα.
Αντίθετος με τους ρόλους που τα αρπαχτικά αλλάζουν κάθε ώρα.
Αρνούμενος να γευτεί το βρωμικο πιάτο της συναλλαγής.
Ενάντια σε όλα αυτά που πλαισιώνουν άριστα τον όρο της υποταγής.

Διαλέγοντας το δρόμο της προσωπικής αξιοπρέπειας.
Σαρώνοντας τα πάντα για το όνειρο της νέας λευτεριάς.
Τριγύρω φοβισμένες σκιές που φαντάζουν μακρινές
καταγγέλλουν δίκες, καταδίκες που σε γυρίζουν στο χτες.

Οι αισθήσεις που εξατμίζονται με γεμίζουν δύναμη
για να ουρλιάξω για ένα κόσμο που αργεί μα θα φανεί,
για τον άνθρωπο που θα μάθει να κατευθύνει την ψυχή του,
για τον απεργό που παίζει με την ίδια τη ζωή του.

Ελευθερία ή θάνατος,
μόνο αυτός ξέρει τον τρόπο να παλεύει,
στο κρεβάτι του ατάραχος,
με τη σιγουριά της νίκης του αγώνα π’ ανατέλλει.