Θεέ μου, δε σ’ αρνήθηκα ποτέ μου,
μα τώρα μία χάρη σού ζήτω:
Αυτή που θά ’ρθει απόψε άφησέ με
μια νύχτα να την έχω για θεό.

Κι αν παρασυρθώ στην αδυναμία μου,
να τιμωρθηώ για την αμαρτία μου.
Είμαι πιο μικρός απ’ τη δύναμή σου,
μα άνθρωπο εσύ μ’ έπλασες, θυμήσου.

Θεέ μου, δεν αμάρτησε εκείνη,
αμάρτησα εγώ, τ’ ομολογώ.
Σε μένα ρίξε όλη την ευθύνη,
δε φταίει που εγώ την αγαπώ.

Κι αν παρασυρθώ στην αδυναμία μου,
να τιμωρθηώ για την αμαρτία μου.
Είμαι πιο μικρός απ’ τη δύναμή σου,
μα άνθρωπο εσύ μ’ έπλασες, θυμήσου.