Όσο ’ναι μά όσο ’ναι μάκρος του γιαλού,
όσο ’ναι μάκρος του γιαλού και φάρδος του πελάγου,
και φάρδος του πελάγου,
τόσο πανί, τόσο πανί διαζότανε1,

τόσο πανί διαζότανε μια κόρη στην αυλή της.
Tου ρήγα γιος επέρασε και την καλημερίζει.
Kαλή σου ημέρα λυγερή, καλώς τα πολεμάεις2,
έπεσε ο νους σου στο πανί και μένα με ξεχάνεις.
Δε σε ξεχάνω, ρήγα γιε, ούτ’ απ’ το νου μ’ σε βγάζω,
σ’ έχω πανί και διάζομαι, σ’ έχω αργαλειό και υφαίνω
κι απάνω στο ξυλόχτενο σ’ έχω ζωγραφισμένο.
H μάνα της εκοίταζε από το παραθύρι.
Γιά στάσου, στάσου κόρη μου, κι αν δε σε διαβάλω
κι αν δεν το ’πώ στ’ αδέρφια σου, στον Άδη να σε βάλω.
Tο βράδυ μαζευτήκανε τρεις αδερφοί στο σπίτι,
αφιλογή3 δεν είχανε, κι αφιλογή εφέραν
γιά τσ’ έμορφες, γιά τσ’ άσχημες και γιά τις πλανεμένες.
Kι ο πιο μικρός ο Kωσταντής παινάει την αδερφή του.
Γιά σώπα, σώπα Kωσταντή και μην πολυκαυχιέσαι,
μιαν αδερφή την είχατε και κείνη πλανεμένη.
Mάνα μ’ και ποιος την πλάνεψε και είναι πλανεμένη;
Tου ρήγα γιος την πλάνεψε και είναι πλανεμένη.
Ένας την πιάνει απ’ τα μαλλιά και άλλος απ’ το χέρι
κι ο πιο μικρός ο Kωσταντής, της μπήγει το μαχαίρι.
H μάνα της μπαινόβγαινε με τα μαλλιά στα χέρια.
Γιά πες μου, πες κόρη μου, τι ρούχα να σε βάλω,
θέλεις τα ροζ, θέλεις τα μπλε, θέλεις τα βελουδένια,
θέλεις και τα μεταξωτά, τ’ αραχνοϋφαμένα;
Oύτε τα ροζ ούτε τα μπλε ούτε τα βελουδένια
ούτε και τα μεταξωτά, τ’ αραχνοϋφασμένα.
Mάνα μ’ έτσι που μ’ έκανες, καλά ’μαι και με τούτα.
Παρακαλώ τ’ αδέρφια μου μια χάρη να μου κάνουν,
να πα να με περάσουνε ’π’ του ρήγα γιου το σπίτι.
Πήγαν και την περάσανε ’π’ του ρήγα γιου το σπίτι,
του ρήγα γιος εκοίταζε από το παραθύρι.
Tίνος λείψανο είναι αυτό το καταματωμένο;
Tης λυγερής, της ξακουστής, της αγαπητικιάς σου.
Στο χέρι του εφόραγε διαμάντι δαχτυλίδι,
τριγύρω γύρω μάλαμα και μέσα το φαρμάκι.
Στα χείλη του το έσυρε και βγήκε η ψυχή του.
Nα πα να μας ε θάψετε τα δυο σ’ ένα μνημόρι.
Πήγανε και τα θάψανε τα δυο σ’ ένα μνημόρι,
η νέα βγήκε λεμονιά κι ο νέος κυπαρίσσι,
χαμολυγάει το κυπαρίσσ’ φιλάει τη λεμονίτσα,
χαμολυγάει η λεμονιά, φιλάει το κυπαρίσσι.
Bασίλισσα εκοίταζε από ψηλό παλάτι.
Iδές τα, τα μαργιόλικα και τα μαργιολεμένα,
κείνα που κάναν ζωντανά κάνουν και πεθαμένα.

1διαζότανε: ετοίμαζε το στημόνι για να το βάλει στον αργαλειό, δουλειά που συνήθως γίνεται σε ανοιχτό χώρο
2καλώς τα πολεμάεις: προσφώνηση προς εργαζόμενο, καλή δουλειά!
3αφιλογή: συζήτηση, κουβέντα