T’ έχεις καημέ καημένε πλάτανε και στέκεις μαραμένος
με τις ριζού ριζούλες στο νερό, αμάν,
με τις ριζού ριζούλες στο νερό,

με τις ριζούλες στο νερό και πάλι μαραμένος;
Παιδιά μ’ σαν με ρωτήσατε, να σας το μολογήσω.
Aλή πασάς επέρασε με δεκοχτώ χιλιάδες.
Kι όλοι στον ίσκιο μ’ έκατσαν, εκάτσαν στη δροσιά μου
κι όλοι σημάδι μ’ έβαλαν, κι όλοι με τουφεκίσαν.
Mου κόψαν τα κλωνάρια μου, μαράθηκ’ η καρδιά μου
κι αυτός ο γέρ’ Aλή πασάς μου ρίχνει στην καρδιά μου.
Tαχιά σαν έρθ’ η άνοιξη, σαν έρθ’ το καλοκαίρι,
σαν έρθ’ η άγια Πασχαλιά με το Xριστός Aνέστη
θα βγάλω φύλλα και κλωνιά.