Σε αυτή τη χώρα τούτη εδώ την ασυνάρτητη
που είναι όλοι παντογνώστες κι αναμάρτητοι
έφτασε η βρόμικη οσμή που λες στην μύτη μου
και είπα να κάτσω να στα γράψω να στα πω
Πολιτική δεκαετίας του εξήντα
και οι δικηγόρο celebrities στη σπίντα
στο όνομα της τηλεοπτικής δημοκρατίας μας
πηδάν τα κάγκελα να σώσουν το σταυρό
Οι κληρονόμοι εξαργύρωσαν το δικαίωμα
οι αριστεροί στο μεγαλύτερο ξενέρωμα
σα να μου μοιάζει deja vu τούτη κατάσταση
οι αυγοκόλακες να σέρνουν το χορό
Η ανθρωπότητα συνήθισε τα αίματα
οι καλλιτέχνες μας την βγάζουν με τα ψέματα
φτάνει παιδιά τον εξαντλήσατε τον έρωτα
αλλού οι άνθρωποι πεινάνε τι να πω;
Το τρίπτυχο πατρίς θρησκεία οικογένεια
Κατά όπως φαίνεται διαθέτει φωτογένεια
Συνώνυμα η ανεργία και η λέξη νέος
Και ο μετανάστης τράγος αποδιοπομπαίος

Τι να σου πω για τη ξεφτίλα
Για τη σαπίλα τι να σου πω
Που θα τα ξέρεις από μένανε καλύτερα
Και σίγουρα θα στα έχουνε πει κι άλλοι πρωτύτερα
Που δε βαριέσαι θα μου πεις κι «Ωχ αδερφάκι μου!»
Μα δε κρατιέμαι δεν αντέχω δεν μπορώ
Γιατί τα ξέρεις από μένανε καλύτερα
Και σίγουρα θα στα έχουνε πει κι άλλοι πρωτύτερα
Που δε βαριέσαι θα μου πεις κι «Ωχ αδερφάκι μου!»
Μα δε κρατιέμαι δεν αντέχω δεν μπορώ

Τι να σου πω;

Μάλλον χρειάζεται γερή αναδιάταξη
οι φοιτητές στην συντηρητική παράταξη
πες μου που άκουσες τέτοια τρελή συμπόρευση
γιατί εγώ να το χωνέψω δεν μπορώ
Ονειρεμπόροι ξεπουλάνε τις ελπίδες μας
κάποιοι κρατάνε χωρισμένες τις πατρίδες μας
μας φανατίζουνε κρυφά και υποσυνείδητα
και πρόσφατα τρελάνανε και τον καιρό
Με το ξημέρωμα πέφτεις στα πρωινάδικα
το μεσημέρι να σε στα μεσημεράδικα
ρε τι σε φέρανε στο κόσμο τσάμπα κι άδικα
σκέψου ρε λίγο και ξεκούνα να χαρώ
Οι αμερικάνοι μας πουλάνε νταηλίκι
μιας που έχουν μονοπώλιο στο νταβατζηλίκι
το αποδεχτήκαμε και κάτσαμε στα φρόνημα
και η κυρά Ευρώπη πάει να γίνει οχυρό
Απ’ το κακό περάσαμε κι απ’ το χειρότερο
Δεν καταλάβαμε ποτέ το σπουδαιότερο
Ούτε σκεφτήκαμε ούτε απ’ τα λάθη μάθαμε
Και τέτοιοι που είμαστε που λες καλά τα πάθαμε

Τι να σου πω για τη ξεφτίλα
Για τη σαπίλα τι να σου πω
Που θα τα ξέρεις από μένανε καλύτερα
Και σίγουρα θα στα έχουνε πει κι άλλοι πρωτύτερα
Που δε βαριέσαι θα μου πεις κι «Ωχ αδερφάκι μου!»
Μα δε κρατιέμαι δεν αντέχω δεν μπορώ
Γιατί τα ξέρεις από μένανε καλύτερα
Και σίγουρα θα στα έχουνε πει κι άλλοι πρωτύτερα
Που δε βαριέσαι θα μου πεις κι «Ωχ αδερφάκι μου!»
Μα δε κρατιέμαι δεν αντέχω δεν μπορώ