Δεν μπορώ να σου πω,
πως θα υπάρχεις αύριο
μέχρι την αυγή

Μα μπορώ
ναι μπορώ
να σου δώσω τόση αγάπη
για παντοτινά

Ξέρεις λεν
και τα ράδιο το `παν χτες βράδυ
οι καιροί καιν

Γι’ αυτό μείνε
μείνε ελάφι
Του χιονιού η βασίλισσα θα σαι
για παντοτινά

Ναι μπορώ να αγαπώ

Ναι μπορώ

Ξέρεις λεν
πως η λάμψη μίας ψυχής αν σβήσει
σαν τα ελάφια αφού χαϊδέψουν
τα κρεμάν
και μια στάχτη αφού γίνουν
τα πετάν
τα ξεχνάν
για παντοτινά

Για αυτό μείνε
γίνε δάσος
δύο κλαδιά θα λιώσουν μαζί
θα ανέβεις στην σελήνη θα γίνεις μία σελήνη
για παντοτινά
Για παντοτινά

Ναι μπορώ να αγαπώ

Τον ήλιο που λάμπει
εσένα που μοιάζεις...