Πού να κοιτάξω ουρανέ;
Σκοτείνιασαν τα πάντα.
Πως να τ’ αντέξω αδερφέ;
Πόσο να κάνω αγάντα;

Που να φωνάξω και γιατί;
Κανείς δε θα μ’ ακούσει
τώρα που τέλειωσε η γιορτή,
άρχισε το γιουρούσι.

Πως να φιλιώσω με το χτες;
Τι να πρωτοχρεώσω;
Ρε ακολούθα με άμα θες,
Πάω να τους τελειώσω.

Και πως θ’ αντέξω, μη ρωτάς,
με χέρια ματωμένα.
Γύρνα απ’ την άλλη, μη κοιτάς,
το κάνω και για σένα.

Όμως, θα μου χρωστάς.
Μην το ξεχνάς.
Όσο γερνάς, θα μου χρωστάς.

Ο θάνατος στήνει χορό,
το χέρι μην του δώσεις.
Θα του κλέψω ό,τι μπορώ,
γι’ αυτό, μη με χρεώσεις.

Τράβα κι εσύ μια μαχαιριά,
μάθημα στα παιδιά μας
κι όταν θα κάνει ξαστεριά,
θα πίνουν στην υγειά μας.