Στις οθόνες του μυαλού μου
σαν ασπρόμαυρη ταινία
έρχεσαι μα είσαι μακριά...
Πρωταγωνιστές οι δυο μας
δε τελειώνει η ιστορία
ζώντας τη δική μου μοναξιά...

Δεν υπάρχουν κανόνες
στου μυαλού τις εικόνες
και έτσι σε έχω μαζί μου
στη καρδιά στο κορμί μου
και έσβησα τους χειμώνες.
Δεν υπάρχουν κανόνες
στου μυαλού τις εικόνες
με τη σκέψη μου τρέχω
σε στιγμές μας που σε έχω
και έτσι ζω και αντέχω.

Σ’ αγαπώ...

Λύνω της ψυχής τα φρένα το παρόν απόψε διώχνω
και χτυπά για σένα η καρδιά...
Σταματάω τα ρολόγια ταξιδιώτης μες το χρόνο
βρέθηκα μαζί σου αγκαλιά...