Μέρες σκληρές κι ατέλειωτες
προσεκτικά κρυμμένες αναπνοές,
μ’ ένα χαμόγελο, μια μουσική
σ’ όλο το δρόμο τραγουδώ μιαν ευχή.

Να `χω νιάτα, να `μαι καλά,
να `χω σκοτούρες του έρωτα
και το χρώμα της χαράς
που `χω ξεφύγει της μοναξιάς.

Σφίγγω τα δόντια για το θυμό,
τινάζω τα χώματα να δω το Θεό,
σηκώνω τα χέρια στον ουρανό
βαθιά στην καρδιά μου δυνατά τραγουδώ.