Δε σε ξέρω, δε με ξέρεις
στο δικό μου δρόμο
μόνο πόνο, θα προσφέρεις.
Και δεν έχω χρόνο
να επενδύω, να ελπίζω.
Σε παλιές αγάπες
ζούσες πάντα, σου θυμίζω
με δικές μου πλάτες

Όπως έστρωσες κοιμήσου
να τη βγάλω μόνος προτιμώ.
Πλήρωσα διπλά μαζί σου
το λογαριασμό.
Τρέχα κάνε τη ζωή σου
αρκετά σ’ ανέχτηκα εγώ.
Όπως έστρωσες κοιμήσου
κι άντε στο καλό!

Δε σε ξέρω, δε με ξέρεις
κι άγνωστη θα μείνεις.
Τέλειωσες, δε μ’ ενδιαφέρεις
ότι και να γίνεις.
Δε με πείθεις, δεν αλλάζεις
με τις αυταπάτες.
Τους ανθρώπους πλησιάζεις
για να αφήσεις στάχτες.