Σώματα, παιδεύεις δύο σώματα,
μπερδεύεις τα ονόματα
τις νύχτες που με πας ταξίδι...
Γίνομαι δική σου και αφήνομαι,
μα μέσα σου συγκρίνομαι,
το έχω καταλάβει ήδη...
Απόψε που ξανά θα με σκοτώσεις,
θα κάνω τις μεγάλες μου δηλώσεις!

Τέτοια αγάπη στην χαρίζω,
τέτοια αγάπη δεν αξίζω
πράγματα μου να πετάξεις,
το πρωί να μην με ψάξεις!

Τέτοια αγάπη στην χαρίζω
τέτοια αγάπη δεν αξίζω
δεν μπορώ τα ψέματα σου
τα θολά διλλήματα σου!

Φεύγω... δε σε αποφεύγω
μάτια μου φεύγω,
δεν παίζω άλλο πια εγώ σε αυτό το έργο...
Φεύγω... και δε γυρίζω,
έτσι κερδίζω,
τέτοια αγάπη πάρ’ την, στην χαρίζω!

Πιάνεσε, από μια λέξη πιάνεσε
στο πλήθος πάλι χάνεσαι
και τραυματίζεις το όνειρο μου.
Κλείνεσαι, ποτέ δε μου αφήνεσαι
αφού κι αλλού σκορπίζεσαι,
δεν ήσουν το άλλο το μισό μου...!!!