Όλα εκείνα που απόψε με τρομάζουν
Μέσα στα χρόνια απειλές που μ` εκβιάζουν
Για μια χαμένη πολιτεία της καρδιάς μου
Τα αστέρια ανάβω να χαθώ στη λάμψη τους.

Βαθιά πνοή αφήνω στ` ασυνάρτητα τα σχήματα
Και συλλαβίζω από την αρχή τα ρήματα
Έτσι περήφανα να περπατώ
Ταράτσα χαμηλή στον ήλιο η ζωή μου
Στο φως της μέρας λούζεται.

Σβήνω σημάδι που θα με γυρίσει πίσω
Πνοή στο σώμα μου ξανά να λαχταρήσω
Εκεί που όλα μοιάζουν δύσκολα να υψώσω
Τρελό ανάστημα να μπω σε άλλη τροχιά.