Με μια ματιά νωχελική
μέχρι του ωκεανού την άκρη
ψάχνεις εικόνες που `χουν χαθεί
ελπίδες που έχεις ξεχάσει

Μα των ονείρων η βροχή
στην πόλη των αγγέλων στάζει
είσαι ακόμα στην αρχή
μιας ιστορίας που δεν έχεις μάθει

Όπου κι αν είσαι θα είμαι εκεί
ρυτίδα από τα δάκρυά σου
σταγόνα δροσερής βροχής
η σάρκα κάτω από την ομορφιά σου

Περιπλανιέσαι στις σκιές
που διασχίζουν την καρδιά μου
στο ηλιοβασίλεμα θα ρθείς
να χρωματίσεις τώρα τη μοναξιά μου

Με μια καρδιά που έχει χαθεί
στην πόλη των αγγέλων θα `ρθω
στα σύννεφα της δυτικής ακτής
να ταξιδέψω εκεί τα όνειρά μου