Άδειες σκηνές,
κάπου ακούω τις φωνές μακρινές.
Σαν μαγευτείς,
σ’ άλλο δρόμο ξανά αν θα βρεθείς.

Όπου κι αν πας,
χώμα γίνεται ό,τι αγαπάς.
Φεύγεις, φεύγεις μακριά,
καραβάκι μου, φεύγεις μακριά
στα νησιά της χαράς...

Αύριο πάμε για αλλού,
πού κανείς δεν ξέρει!
Όνειρα άλλου γιαλού,
φύσα πάλι, αγέρι...

Πόσες φορές
είν’ οι μέρες σκληρές βροχερές
μην αρνηθείς
την αγάπη σου, μην αρνηθείς...