Λένε πως άλλαξε η ζωή και έθιμα και ήθη
και της αγάπης πως δεν ζει τ‘ ωραίο παραμύθι
μα τα τραγούδια που ακούς για την αγάπη λένε
κι άνθρωπους βλέπεις σοβαρούς στα καπηλειά να κλαίνε

Ποιος τόπε πως δεν αγαπούν στα χρόνια τα δικά μας
μπορεί ν‘ αλλάξαν οι καιροί
μπορεί ν‘ αλλάξανε μπορεί
δεν άλλαξε όμως η καρδιά μας
Πάντα δυο μάτια φωτεινά θα παίρνουν το μυαλό μας
θα μας ανοίγουνε πληγή
και θα φωτίζουνε τη γη
μέχρι το θάνατο μας

Πάντα ο έρωτας θα ζει, θαν‘ της καρδιάς σατράπης
και θα μας φέρνει δάκρυα ο πόνος της αγάπης
μ‘ αν έχει αλλάξει η ζωή καθένας μας το ξέρει
ένας Μιμίκος πάντοτε θα κλαίει για κάποια Μαίρη

Ποιος τόπε πως δεν αγαπούν ...