Στο λιμάνι είχες έρθει μια μέρα ζεστή
Σαν αχτίδα του ήλιου σε καρδιά σκιερή
Είχες φέρει μαζί σου μια βαλίτσα αγκαλιές
Και τα μάτια σου αστράφταν στ’ ουρανού τις γωνιές

Κάνε μια στάση ν’ ανέβω και εγώ
στα κύματα επάνω να στήσουμε χορό
Μ’ έπιασες απ’ το χέρι και με λύπη είχες πει
Πως τ’ αστέρια χωρίζουν όταν ο ήλιος φανεί

Δρόσισέ με σταγόνα μη με κλείσεις ξανά
Μεσ’ στο πάρκο της θλίψης δεν υπάρχουν παιδιά
Μα οι μήνες γεράσαν, η ζωή μου κυλά
Του ανέμου τα μέρη σ’ έχουν κρύψει καλά