Κάθομαι εδώ
ο κόσμος μπαινοβγαίνει,
τους χαζεύω γελάνε
όμορφα ρούχα, φτιαχτά μαλλιά,
μιλάνε, φωνάζουν
βήματα για άλλον κόσμο
δυνατές γουλιές.

Κάθομαι εδώ
απλώς κοιτάω.
Ψάχνουν συντρόφους
αχόρταγα μάτια,
πεινασμένα κορμιά.
Κρατάς το σκοινί,
τους πηγαίνεις για άλλον κόσμο
άδεια μυαλά.

Άντρες της λεγεώνας των ξένων
που δεν έχετε πατρίδα
Συνταξιούχοι του ονείρου
χωρίς καμιά ελπίδα.

Μέσα εδώ κανείς ζωντανός
ούτε και ‘γω.
Μηχανικά κοιτάω
τα `χω συνηθίσει
δεν με νοιάζει

Αύριο θα `μαι εγώ
εκεί απ ‘έξω,
παίζω το παιχνίδι.