Το πρωί σαν ξυπνώ και στο ντούς όταν μπω
το φοβάμαι το κρύο νερό
Το τικ τακ που χτυπά με αγχώνει αλλά
θα προλάβω σε πέντε λεπτά!

Να βαφτώ, να ντυθώ και για λίγο πριν βγω
στην εξώπορτα να τεντωθώ
Στα μεγάλα σκαλιά σε τακούνια ψηλά
όλο χάρη θα ισορροπώ

Στο γραφείο μετά θα κερδίσω λεφτά
και στα meetings θα βγω πιο μπροστά
Όλα τ `αρσενικά θα ζαλίσω γλυκά
σαν κουνήσω αργά την ουρά

Και όπως πάει να μου βγει
μόλις βρω αφορμή θα του κόψω την αναπνοή
Μια ματιά μου ψυχρή, μια νυχιά ξαφνική
θα τον βγάλει νοκ άουτ στην στιγμή

Μα το βράδυ όταν γυρνώ στο σπίτι το ζεστό
αρχίζω τα γλυκά μου νάζια
Θέλω χάδια ένα σωρό και εκείνον που αγαπώ
τον κάνω αφεντικό!

Δεν κοιμάμαι ποτέ και σε χρόνο μηδέν
ξεκινάω το κυνήγι ξανά
Βγαίνω στα μαγαζιά, παγωμένη καρδιά
διψασμένο το βλέμμα κοιτά

Και το φόρεμα αυτό θα τ `αρπάξω εγώ
πριν προλάβει καμιά να το δει
Και άμα είναι στενό, είμαι λάστιχο εγώ
και έτσι θέλει δε θέλει θα μπει!

Με κεφάτη καρδιά και χωρίς μετρητά
φορτωμένες πιστωτικές
Ένα άδειο ταξί πριν προλάβεις εσύ
θα προλάβω εγώ... τι τα θες;

Τη ζωή που κυλά έχω μάθει καλά
σα σοφός τη μετράω εγώ
Και άμα χάσω και μια, έχω σύνολο εφτά
και καθόλου δεν ανησυχώ!

Μα το βράδυ όταν γυρνώ στο σπίτι το ζεστό
αρχίζω τα γλυκά μου νάζια
Θέλω χάδια ένα σωρό και εκείνον που αγαπώ
τον κάνω αφεντικό!

Και αν ποτέ μυριστώ όταν λείπω απο δω
θα χαϊδεύει μια άλλη κρυφά
Το δειλό ποντικό θα τσακώσω εγώ
και μετά θα τον εκδικηθώ

Και στους δρόμους θα βγω, απροστάτευτη ενώ
κάποιον άλλον θα βρω στο στενό
Κάποιον πιο ευγενή ίσως λίγο αφελή
που αμέσως θα με λυπηθεί

Και το επάνω του εγώ θα τρέξω να σωθώ
γλυκά θα γουργουρίσω πάλι
και με νάζια ένα σωρό θα πω ευχαριστώ
στο νεο αφεντικό!